Biogas is een gasmengsel dat ontstaat als gevolg van biologische enzymatische processen. De hoofdbestanddelen van biogas zijn methaan en koolstofdioxide. Het gas ontstaat als gevolg van vergisting (een anaeroob proces) van organisch materiaal zoals mest, rioolslib, actief slib of gestort huisvuil (stortgas). Een voorbeeld van een biogas dat op natuurlijke wijze ontstaat is moerasgas.

Vanwege de biologische oorsprong is biogas een duurzame energiebron. Het gebruik van (gereinigd) biogas wordt daarnaast aangemoedigd vanwege de gunstige verbrandingseigenschappen van methaan. Ook kan door gebruik van het biogas het vrijkomen van methaan (een sterk broeikasgas) worden beperkt. Tegenwoordig wordt in ontwikkelde landen steeds meer biogas gebruikt van zowel afvalwaterzuiveringen als afvalstortplaatsen. In Nederland en België is dit algemeen gangbaar.

Door reiniging van biogas kan de kwaliteit van het biogas worden verbeterd (met name door verwijdering van water en waterstofsulfide). Toepassing vindt bijvoorbeeld plaats in WKKs en als autobrandstof. In Nederland wordt opgewaardeerd biogas bijgemengd in het aardgasnet. In dat geval is ook verwijdering van het grootste deel van het aanwezige koolstofdioxide noodzakelijk om een voldoende hoge verbrandingswaarde te halen.

Biogas kan geproduceerd worden in verschillende processen, zoals:

·         Vergistingsinstallaties (mest, energiemais, slib-vergisters bij rioolwaterzuiveringsinstallaties enz. )

·         Anaërobe waterzuivering

·         Industriële vergisting van onder andere supermarktafval, horeca-afval en andere industriële reststromen

Voor de productie van biogas worden in de meeste gevallen dan ook de volgende grondstoffen gebruikt:

·         afvalstromen

o    slib van waterzuiveringstations

o    organisch afval

§  plantaardig afval

§  slachthuisafval

o    stortplaatsafval

·         energiegewassen

o    energiemaïs

o    olifantsgras (beide varianten)

o    glycerine bijproduct biodiesel van koolzaad of sojabonen

µPuls techniek:

De Union INCA biogasanalysers maken gebruik van een uniek gepatenteerde techniek. De H2S concentratie kan in een biogasapplicatie oplopen tot wel 10.000 ppm. De meettechniek voor het meten van H2S, is in alle biogasanalysers een electrochemische sensor. Nadeel van een electrochemische sensor is de veroudering en verzadiging bij het in aanraking komen van hoge concentraties H2S. Een piek van enkele duizenden ppm H2S kan een electrochemische sensor in een keer kapot maken.
Union heeft met de speciale µPuls techniek geen last van dit probleem. De H2S sensor wordt namelijk nooit zwaarder “belast” dan 25ppm. Een microprocessor gestuurd ventiel pulseert de gewenste hoeveelheid gas en schone lucht zodat een verdunning ontstaat. De microprocessor berekend de verdunning waardoor uiteindelijk een bereik van 10.000 ppm gemeten kan worden. Een nauwkeurige meting tot hoge concentraties en evengoed een lange levensduur van de electrochemische H2S sensor!